Düşük sosyal motivasyon, ergenlik dönemindeki dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu ve sosyal kaygı semptomlarıyla ilişkilidir.

Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB), dünya genelinde çocuklarda en yaygın nörogelişimsel bozukluklardan biri olup, %5,9’luk bir yaygınlığa sahiptir.DEHB, genellikle dikkat eksiklikleri, hiperaktivite ve dürtüsellik gibi semptomlarla tanımlanır, ancak sosyal becerilerdeki zorluklar da merkezi bir özellik olarak öne çıkar ve ebeveynler tarafından sıkça bir endişe kaynağıdır.

DEHB’li bireylerin yaşadığı sosyal zorluklar, sosyal biliş (duygusal algı, sosyal bilgi işleme), uyumsuz DEHB semptomları (aşırı hiperaktivite, dürtüsellik) ve sosyal performans (sosyal bilgiyi uygulama) gibi faktörlerden kaynaklanmaktadır. Ancak son zamanlarda yapılan bir çalışma, sosyal motivasyonun da bu zorlukların temel bir etkeni olduğunu ortaya koymuştur.

Sosyal motivasyon, sosyal etkileşimlere olan ilgi, bu etkileşimleri sürdürme isteği ve bunlardan keyif alma arzusunu ifade eder. Sosyal motivasyon, sosyal uyaranlara (örneğin yüz ifadeleri, sesler) daha fazla dikkat göstermeyi, sosyal bilgi işleme becerilerini geliştirmeyi ve bireyleri akran etkileşimlerine katılmaya motive etmeyi sağlar. Bu nedenle, sosyal motivasyon seviyesi düşük olan bireyler genellikle sosyal becerilerde ve sosyal ilişkilerde daha büyük zorluklar yaşar. Akran Reddedilmesi: DEHB’li ergenler, tipik olarak gelişen akranlarına göre daha fazla akran reddi deneyimi yaşarlar. Kronik reddedilme, sosyal motivasyonu azaltabilir çünkü ergenler, sosyal etkileşimlerden kaçınmaya başlayabilirler. Bu da gelecekteki etkileşimlere olan motivasyonu düşürebilir.
Sosyal Kaygı: DEHB’li ergenlerde genellikle sosyal kaygı semptomları bulunur. Bu kaygı, sosyal etkileşimlere katılmaktan kaçınmalarına neden olabilir. Yüksek sosyal kaygı seviyeleri, sosyal motivasyonu olumsuz etkileyebilir, çünkü sosyal durumları arama, besleme ve bu durumlardan zevk alma isteğini azaltır.
Gelişimsel Farklılıklar: Çalışmada, DEHB’li ergenlerin sosyal motivasyon düzeylerinin, DEHB’li çocuklardan ve tipik olarak gelişen ergenlerden daha düşük olduğu belirtiliyor. Bu, sosyal motivasyonun ergenlik döneminde genellikle zirve yapması beklenen tipik gelişim süreçlerinden sapmaların olduğuna işaret edebilir.

‘’Lowered social motivation is associated with adolescent attention deficit hyperactivity disorder and social anxiety symptoms’’
Rachael Martin , Erin McKay and Hannah Kirk